مهر 1385 - قلب سرد آتش
|
ساعت 10:0 عصر جمعه 85/12/25 سالها بود که در مزار تنهاییم خفته بودم
 ناگاه با مشتی آب سرد برروی مزارم برآشفتمبوی چند شاخه گل مریم مشامم را نوازش دادبعد از سالیانی احساس کردم نمرده ام!دختری سیاه پوش برسر مزارم فاتحه میخواندوجودم به لرزه افتاداو که بود؟؟آیا او همانی بودکه با دستانش مرا به قعر خاک تبعید کرده بود؟خاطرات در برابرم صف کشیدندموهای خاک خورده ام رامیان دستان استخوانی ام فشردمحفره خالی چشمانم لبریز از اشک شداحساس مرگ و زندگی بر قلبم چنگ میزدمیان دلهره و تردید دختر سیاه پوش رفتولی هنوز خاطراتی که در ذهنم بر آنهامهر باطل زده بودم در برابرم نقش می بستندآه چه غم انگیز بود خاطره روز مرگم¤ نویسنده: پویا |
خانه
:: بازدید امروز ::
:: بازدید دیروز ::
:: کل بازدیدها ::
:: درباره من ::
:: لینک به وبلاگ :: :: آرشیو ::
مهر 1385 :: اوقات شرعی :: :: خبرنامه وبلاگ ::
|
